9 maanden lang....

Toen zat ik nog in mama's buik...

9 maanden lang zat ik lekker warm in de bolle buik van mama.
In den beginne veroorzaakte ik af en toe wat misselijkheid. Vooral tijdens het autorijden en zelfs in de tram.
Al heel snel kon ik niet stil liggen en acteerde ik net zoals die van in de film 'Aliens'. Ik kon amper stilzitten. 't Was daar ook zo klein. Dus mama kon genieten van de constante bewegingen in haar eigen buik.
Papa daarentegen moest elke beweging aanhoren, elke keer komen voelen en kijken naar de bewegende buik.
Naar 't einde van de zwangerschap was het alsof ik bleef groeien, en de buik niet mee wou. Met m'n hoofdje bonkte ik constant in mama's buik, maar die vond dat blijkbaar niet altijd even leuk. Ik had regelmatig de hik en mijn voetjes paste ook niet altijd in de buik waardoor m'n papa al regelmatig aan mijn tenen kon kriebelen.

​​​​​Hoe ik geboren ben...

​Om 07u00 aangekomen aan het UZA in Edegem verliep alles als een sneltrein. Van de inschrijfbalie, naar de kamer, van de prep-room naar het O.K. voor de epidurale verdoving, alles in speed-tempo. Papa mocht in het O.K. zodra de ruggeprik voor de epidurale verdoving van mama ok was. Zodra papa binnen was zijn de dokters gestart met mams buik open te doen. Het duurde exact 5 minuutjes voor ik geboren ​was (om 08u38) en mams & paps mij te zien krijgen. 't Is duidelijk, ik word een snelle :-)

Onmiddelijk na mijn geboorte kreeg ik een 'full body inspection' door de kinderarts in de 'baby-kamer'. Mijn longetjes, hartje, gehemelte, ... alles werd gecheked. Ik werd vrijgegeven en belandde bij mama op de borst. Na een zalige kleine 10 minuutjes werd ik in de couveuse naar onze kamer gebracht. Daar mocht mijn papa mij een 45 minuutjes lang lekker dicht op zijn blote borst rustig houden tot mama terug 'thuis' was.
Zodra mams er was kon ik het niet laten om al een eerste keer te drinken...
Mijn mama en papa zijn dolgelukkig.

 

​